Bezoek plantage Fredriksdorp.

Alvorens mijn verslag van ons middag je aan oom Erwin en plantage Fredriksdorp te beginnen, eerst nog een mango probleem aankaarten. Het land wordt momenteel overspoeld met mango's van allerlei pluimage. Grote, golett, roodborstje, T-mango en cayennne mango's, allemaal geven zijn stappels rijpe mango's af. Veel vruchten vallen langs de weg en in tuinen en geven op deze manier een soort overlast. Onze buurvrouw haar tuin lag bezaait ermee en we vroegen of we mochten komen rapen. We hebben in totaal 35 kilo manja's uit de tuin gehaald. Er gaat 20 kilo met het vliegtuig naar Nederland en de rest ligt op de aanrecht om te worden opgegeten en ijs van worden gemaakt. Als dank hebben Lloyd en ik, de tuin voor de buurvrouw aangeharkt en alle overige mango's in vuilniszakken gezet en bij het huisvuil geplaatst. Waarschijnlijk ligt haar tuin morgenochtend wee bezaait met mango's. Ik heb langs de kant van de straten mandjes gezien met mango's, gratis mee te nemen. Lijkt mij een leuk project om transport hiervoor te regelen en uit te delen op alle scholen in heel Paramaribo.

Vanmiddag een laatste groet aan oom Erwin, op Commewijne en meteen de geleende scooter teruggebracht. Paramaribo is goed te doen met een fiets, bromfiets of scooter. Het is sneller dan met een auto, want iedereen in de stad heeft een auto, het liefst een grote want de wegen zijn slecht is het devies, dus iedereen in een 4X4 wielaandrijving. Moeders die kun kinderen naar school brengen veroorzaken overal opstoppingen. Hun kind moet voor de school worden afgezet en dan wachten zij nog tot hun kind, veilig op het schoolterrein is, dan rijdt zij weg en stopt de volgende moeder voor de poort, terwijl al het verkeer achter haar in de file staat. Bij Erwin zijn wij wederom getrakteerd op de lekkere roti's van kokkin Moon. Erwin heeft ons regelmatig getrakteerd op lekker Surinaams eten op zijn traditionele manier bereidt en ik heb hem laten proeven van de specialiteiten, die ik heb geleerd van zijn zuster. Hij was zeer onder de indruk van mijn pom, rijst met bruine bonen en alla kondre soepoe. Ook de buurvrouw Christine en Moon, waren aangenaam verrast van de kookkunsten uit Nederland, met Surinaamse ingredienten. Suriname is echt een consumptieve samenleving,het belangrijkste dagelijkse happening, het liefst tweemaal daags is eten. Of men nu naar de disco gaat, relaxed op een terras, naar een verjaardagsfeest of gewoon op bezoek, er wordt altijd eten geserveerd. En het feest is niet geslaagd als er het eten niet goed was of als er met grote hoeveelheid opgeschept kon worden. Men zit om 24.00 uur nog overal in de stad uitgebreid te eten en gaat daarna dansen. De chinees en worsten wagentjes op straat, zijn open tot vier uur in de ochtend. De aardige mevrouw van CBB die mij in het archief heeft helpen zoeken, mocht ik ook bedanken door "een bami met kip en sate" voor haar te mogen kopen.

Na het bezoek aan Erwin, gaan we naar Fredriksdorp, waar wij uitgenodigd zijn voor een officiele opening van de plantage, die is verbouwd tot toeristisch verblijfplaats. Naast Fredriksdorp ligt plantage Adrichem, waarvan wij sinds kort weten, dat wij als familie de officiele eigenaars zijn. Ik weet niet in welke hoedanigheid wij hier zijn tussen allerlei genodigden, die enig aanzien genieten in Paramaribo of in Suriname. Weet alleen dat wij bij de genodigden horen, want wij worden gevraagd om aan tafel te gaan, om gezamenlijk een maaltijd te nuttigen. Daarna komen enkele hoogwaardigheidsbekleders iets vertellen over de plantage en een lintje doorknippen. Fredriksdorp is opgericht in 1742 als slaveneiland en na 1863 als werkeiland voor gastarbeiders uit India en Indonesie, Het is nu ingericht als vakantie oord voor toeristen, waar men in originele hutten kan verblijven en beleven, hoe men honderden jaren geleden leefde op de slavanplantages. Persoonlijk beleef ik op deze avond al, het gevoel dat men toentertijd gehad moet hebben, ik ben met een bootje in het donker over de commewijne rivier gekomen en ik wordt letterlijk opgegeten door bijtende muskieten, die sneller zijn dan ik kan slaan en natuurlijk ben ik de insectenpray anno 2016 vergeten. Er wordt vuurwerk afgeschoten en worden wier rookstokjes uitgedeeld, maar het steken blijft, terwijl ik dit verslag aan het schrijven ben. Ik hoop voor de toekomstige klanten, dat zij niet vergeten om de muggenspray mee te nemen. Vergeet ook niet om een zaklantaarn of waka waka mee te nemen, want het is aarde donker hier na 19.00 uur. We gaan weer terug met hetzelfde bootje midden in de nacht, nergens verlichting over een grote rivier en de bootsman blijft gas geven, terwijl in hun eigen hand in het donker nog niets kan zien.Op wonderbaarlijke manier weet hij de aanlegsteiger zelfs in het donker te vinden. We gaan nog bij een van de beroemdheden thuis langs voor een praatje, drankje en hapje en komen dan bijna middernacht thuis. Het wordt een gezellig weekend, want overal moet ik nog afscheid gaan nemen, want volgende week zit mijn vakantie na vijf weken erop. Aan alle leuke dingen komt een eind, maar voorlopig ziet ik nog hier te schrijven, terwijl ik aan de nationale sport doe "transpireren", het is bijna veertig ( 40) graden binnen en er liggen nog tien kilo mango's om op te eten, terwijl ik het hele weekend niet thuis zal zijn.