Enkele dagen in de binnenlanden van Suriname, bij de Braziliaanse grens.

1 oktober 2016 - Sipaliwini, Suriname

Vandaag aangekomen aan de bovenkant van de Suriname rivier. In het noorden loopt de Suriname rivier uit in de Atlantische oceaan. In het zuiden splits de rivier zich in twee zijtakken, de kleine rio grande en de grote rio grande. Wij zijn 1 van die zijtakken op gegaan en bij een oude slaven dorp aangekomen. Een reis van 8 uren reizen, dezelfde tijd als van Nederland naar Suriname. In dit dorp bij Saramacanen, gaan wij drie dagen op primitieve wijze doorbrengen. We zijn over watervallen hier aangekomen en af en toe moesten wij zelfs allemaal uitstappen, anders kon de boot niet over de rotsen heen komen. Een geweldige ervaring. Er zijn rotsen te zien zo groot als een huis. Hoe die rotsen hier zijn gekomen en wat het wassende water in de loop van de tijd mee gedaan heeft, is best de moeite waard, om te onderzoeken voor een toekomstige archeologische afstudeer opdracht. Ik heb vanavond gekookt voor het hele gezelschap van twaalf personen. Rijst met kip, varkensvlees en kouseband. En natuurlijk waren wij iets vergeten, de zout, maar de dichtstbijzijnde supermarkt, is drie uren varen over watervalletjes en langs rotsen. We gaan de komende dagen gezond zoutloos leven. We hebben ook geen telefoon of internet verbinding. We spelen kaartspelentjes en vertellen verhalen, over onze drukke dagelijkse leven in de grote stad.
Vanochtend gewassen in de rivier. Ongeveer 25 graden warm water, tussen de visjes, badend wakker worden.
Vandaag is de laatste dag in dag in de rimboe. Gisterenmiddag zijn we nog een stukje gaan varen en hebben wij andere dorpen bezocht. Het is heel bijzonder om te zien, dat zelfs zover land in waarschijnlijk, men nog geavanceerde uitrustingen heeft. Ik heb ook mijn kleine teen ergens aan gesneden, het bleef maar bloeden. Het stamhoofd is komen helpen met verbinden. Eerst werd er sterke kokosnoot alcohol op gedaan, iets van 90% alcohol, vervolgens een hoopje zout endat werd dan ingebonden in een stuk katoen. Het bloeden hield op, maar dat deed wel verdomd zeer. Vandaag is het vrijdag, wij zijn nu een week in Suriname en hebben al zoveel gedaan. Nog vier weken te gaan. Nu gaan wij in de stroomversnelling liggen als ochtenddouche. Water is lekker warm, terwijl de zo'n nog niet is opgekomen. Vanmiddag hebben wij de terugreis en vanavond kan ik alle berichten, foto's en video's posten op mijn blog.

Foto’s

1 Reactie

  1. Adri:
    1 oktober 2016
    Ik volg je met veel plezier. Zo worden jou belevenissen een heel klein beetje de mijne. Ik zie dat je ontzettend geniet. Wat heerlijk voor je. En wat gun ik het jou!

    Groetjes Adri.